Het verlies van een dierbare
Het verlies van gezondheid
Het verlies van een relatie
Het verlies van werk
Allemaal voorbeelden van ingrijpende gebeurtenissen die vaak een enorme invloed hebben op je leven en je dagelijkse functioneren. Je wordt – aangekondigd of onverwacht – geconfronteerd met rouw.
Rouw laat zich altijd voelen in je lichaam. Dat heb ik zelf indertijd, na het plotselinge overlijden van mijn man, zo duidelijk ervaren. Het leek wel of er een olifant op mijn borst zat. Diep doorademen lukte me niet.
Waar kun jij je verlies voelen? Ken je de pijn in je hartstreek van het verdriet? Of span je juist voortdurend je kaken door de woede over wat er is gebeurd? Het kan ook zijn dat je zo geschrokken bent dat al je spieren pijnlijk zijn aangespannen. Misschien ben je juist het contact met je lichaam wel kwijt, puur om het vol te kunnen houden.
Ik kan je helpen om te luisteren naar de taal die jouw lichaam nu spreekt. Het is troostend om je in alle rust aan te laten raken en ruimte te kunnen geven aan wat je voelt.
Naast massage werk ik ook met andere begeleidingsvormen om stil te staan bij je verlies. We kunnen mediteren of focussen. Ik kan mijn handen stilleggen op een plek die aandacht vraagt. Dan kun je nog verfijnder gaan voelen. We kunnen zelfs gaan wandelen in de natuur om daar in stilte naar jezelf te luisteren. Steeds is je lijf de ingang. Dat kan je vertellen hoe het met je gaat en wat je nodig hebt. Datzelfde lijf laat je ook ervaren waar je kracht en vertrouwen te vinden zijn.
Hans Knibbe
‘In het erkennen van gemis, hervind je de rijkdom van je wezen’
Deze zin heeft in mijn rouwproces veel voor me betekend. Hij nodigt uit aanwezig te zijn bij wat je voelt. In dit geval stilstaan bij dat gemis onderdeel van je is geworden. Maar er is in rouw veel meer te voelen dan gemis. We zijn vaak zo geneigd om weg te gaan van wat niet fijn is. Om een oplossing te willen voor pijn en verdriet. Mijn overtuiging is dat er pas stroming en verandering kan komen, als je eerst kunt toelaten wat er nu is. Dat geeft herstel van de verbinding met jezelf.
Anneke: ‘Ik kwam bij Melanique een jaar nadat mijn partner was overleden, na een langdurig ziekbed. Ik was doodmoe, voelde me alleen en was boos op alles en iedereen. Mijn lichaam was hard, maar ik kon dat in het begin nauwelijks voelen. Ik had sombere, nare gedachten die ik niet kon stoppen. Melanique liet me tijdens de massages en met oefeningen hier steeds gewoon maar contact mee maken. Ik kwam gaandeweg de sessies meer uit mijn hoofd en terug in mijn lijf. Er kwam toen pas echt ruimte voor het grote verdriet. Ik werd letterlijk en figuurlijk zachter’.