Moederdag

Je ligt op je zij. Je rug ontbloot. Voorzichtig masseer ik je zachte vel. Je bent nog dunner geworden dan je al was. Je zucht. Je bent zo moe.

Ik zit op de rand van je bed. De slaapkamer die me zo vertrouwd is. Ik aai over de aderen op je hand. Ik kijk naar je kleine, kwetsbare hoofd dat boven het dekbed uitsteekt. Jij zegt dat je het zo erg voor me vindt dat ik jouw verlies nu ook moet gaan meemaken.

Ik zeg je dat ik zou willen dat het gewoon nooit ging gebeuren. Dat ik me toch dankbaar kan voelen voor deze volgorde. Dat ik niet weet hoe ik het zonder je had moeten doen. Dat ik geen woorden heb voor jouw onvoorwaardelijke steun in die allerzwartste tijd. We zwijgen een poos, hand in hand.

Je ligt in het ziekenhuisbed. We gaan weg en kijken bij de deur nog een keer om. Tot morgen, mam. Je glimlacht en geeft je allerlaatste kushand.

Ik mis je mam. Ik geef vandaag de allerliefste kushand naar de wolken aan de hemel.