In het erkennen van gemis, hervind je de rijkdom van je wezen
In het erkennen van gemis, hervind je de rijkdom van je wezen is een zin (van Hans Knibbe) op een ansichtkaart, die jarenlang in een lijst op mijn slaapkamer hing.
In het erkennen van gemis, hervind je de rijkdom van je wezen is een zin (van Hans Knibbe) op een ansichtkaart, die jarenlang in een lijst op mijn slaapkamer hing.
‘Hoe om te gaan met het opruimen van de spullen van uw dierbare?’ De titel van het artikel op mijn scherm staart mij aan. Het staat me tegen, dat ook voor dit pijnlijke proces weer tips en trucs worden verzonnen.
Waar ik gister nog ging slapen met het heerlijke gevoel dat ik morgen een lege – naar eigen behoefte – in te vullen dag voor me heb, voel ik vanmorgen de onrust al vrij snel na het wakker worden.
Heb je last van vermoeidheid? Ben je somber? Zit je vooral in je hoofd? Ervaar je veel stress? Kom je maar niet af van die pijn in je rug? Zoek je ondersteuning in een moeilijke periode in je leven?
Als kind duimde ik. Ik duimde veel en overal. Ik weet nu: een vorm van troostend contact met mezelf, wat me veiligheid en rust gaf. Het allerliefst duimde ik naast mijn moeder op de bank, met haar arm wat omhoog getild in mijn vrije hand.
Ik ben op Vlieland. Het eiland waar ik zo graag kom en zo van hou. Vanmorgen vroeg liep ik een paar uur op het strand, de meeste tijd met mijn voeten door het water.
Bovenstaande tekst kwam ik tegen als afdrukken van bandensporen in het zand.