Een plek om te zijn wie je bent

Vandaag liet een cliënt me weer eens zien wat eigenlijk de kern is van wat ik als massage- en lichaamsgericht therapeut doe in mijn praktijk.

Ze is nu een paar keer bij me geweest. Ze voelt na het overlijden van haar man dat zich ook iets anders aandient. Een oude en pijnlijke laag: het eenzame meisje van vroeger klopt aan de deur. En ze kan haar niet langer meer negeren.

Het kind dat zo graag een broertje of zusje had gehad. Het kind dat niet de erkenning en aandacht kreeg waar ze zo naar snakte. Het kind dat al jong tegen haar moeder zei: ‘mijn hartje huilt’, zonder dat ze dat zelf begreep. Het kind dat zich vanuit eenzaamheid aanleerde om het alleen te doen. Dat kan ze goed, al haar hele leven. En zodra iemand haar kwetst of zich teveel met haar bemoeit is ze weg. Mensen noemen haar koel en afstandelijk,  maar voor zichzelf voelt het meer als op haar hoede, als aftasten of ze het wel vertrouwt.

Vandaag is ze na de massage weer geraakt over alles wat zo voelbaar wordt over deze kinderpijn.  Over haar oude ingesleten patronen die gaan schuren. Hoe ze het terugziet in haar huidige gedrag, ook in het contact met haar kinderen. Het is haast onbestaanbaar dat ze naar ze uitreikt en om steun vraagt. Alles alleen doen en je niet laten kennen is niet zelden de uitkomst van een eenzame, ongeziene kindertijd.

Ik zeg haar dat ik het bijzonder vind dat ze in de sessies mij echt een inkijkje geeft in haar binnenwereld en ook haar kwetsbaarheid toont. Dat ze zich laat zien en ondersteunen. Dat komt omdat ik het vertrouw, zegt ze. Jij luistert, bent er gewoon bij, toont begrip en komt niet met jouw mening of oplossing. Mensen weten het zo vaak beter of ze beginnen meteen over zichzelf.

Ik vind het een groot compliment. Dat is wat ik wil bieden!  Een plek waar je mag zijn wie je bent, mag delen en ontdekken wat je voelt. Ik ben erbij, zonder oordeel. Met mijn vragen in het gesprek en met mijn handen op de massagetafel help ik je jezelf wat beter te begrijpen of een laagje dieper bij dat voelen te komen. Maar ik hoef nergens heen. Jij ook niet. Sta maar eens stil, precies bij waar je nu bent.